چهار سال پیش، وقتی این عکس را می گرفتم، و شوخی و شیطنت مان باعث شده بود حسن موقع نماز کمی خنده اش بگیرد، کسی فکرش را نمی کرد که این عکس، یکی از زیباترین یادگار های مان از این جوان رعنای پدر بشود.
ما انسانیم که می گویند ناممان را از نسیان برداشته اند. رفتگان را یاد کنیم چرا که تک تک ما با رفتن، شاید به اندازه ی یک عکس یادگاری هم فاصله نداشته باشیم. باشد که بعد از ما، دیگران به یاد ما باشند.
شادی روح پاک و با صفایش، صلوات.
کلمات کلیدی:
ساخته شده توسط Rodrigo ترجمه شده
به پارسی بلاگ توسط تیم پارسی بلاگ.
